Wiadukt imienia Stanisława Markiewicza

Jest to jeden z powszechniejszych wiaduktów drogowych, który znajduje się na terenie miasta stołecznego. Ma on charakter neorenesansowy i wyróżnia się przede wszystkim ciekawym usytuowaniem w rejonie Powiśla. Jest on przy ulicy Karowej.
Autorem wiaduktu, a dokładniej projektu tejże konstrukcji jest wybitny inżynier Karol Sommer. Do tego swoje zasługi w tym przypadku ma również Jan Woydyga, który jest odpowiedzialny za rzeźbiarski wystrój oraz Stefan Szyller za projekt architektoniczny i wykonanie. Obiekt powstał między 1902 a 1905 rokiem.

Wiadukt nie było łatwo stworzyć ze względu na to, że w trakcie dostawy materiałów, z jakich budowano konstrukcję, doszło do zupełnej destrukcji konstrukcji. Nie zapominajmy także i o tym, że wiadukt tu opisywany zespolił ze sobą dwa ważne obszary a mianowicie ulice, które do tej pory nie były ze sobą połączone i stanowiły miejsca niezależne, a mianowicie mowa o dolnej części znajdującej się na rzece a więc Powiśle oraz górnej usytuowanej na Krakowskim Przedmieściu. Założenia twórców wiaduktu Stanisława Markiewicza były natomiast takie, ażeby miejsce to ustanowić obszarem reprezentacyjnym, na plus czego był fakt, że dookoła rozciągała się ciekawa krajobrazowo okolica. Musimy również wspomnieć o tym, że z czasem zdecydowano się na poszerzenie Karowej, a w konsekwencji tego miało to wpływ na stworzenie nowego zjazdu, jaki cechował się łagodnym spadkiem. Konstrukcyjny projekt stworzony został ponownie przez Sommera. W roku 1902 udało się już ten projekt wdrożyć w życie. W lecie z kolei został on wdrożony w życie, a rok później zaczęto konstruować wiadukt wedle opracowanego designu.
Autor artykułu: